Onze collega Mariette heeft een prachtig column geschreven over haar liefde voor boeken. Lees gauw verder en laat je inspireren!

Jong geleerd…

Toen ik nog klein was, werd ik al ‘geconfronteerd’ met de liefde voor boeken en voorlezen: mijn vader las vrijwel altijd, was altijd met papieren en boeken in de weer (nu, op 77-jarige leeftijd, nog steeds overigens). In mijn ouderlijk huis staan kasten vol boeken en er komen er nog steeds bij. Hele verzamelingen zijn het geworden met ook hele oude, antieke exemplaren, een soort collectors item.

En mijn moeder las ons avond aan avond voor uit alle delen van ‘Jip en Janneke’, waarbij wij, mijn broer en ik, aan weerskanten op de stoelleuning tegen haar aankropen. Heerlijk was dat!

En zie daar: bij mij ontstond ook de liefde voor boeken. In de loop van de jaren ‘spaarde’ ik boeken: leesboeken, informatieve boeken over de natuur, studieboeken voor mijn opleiding. Het zijn uiteindelijk bij mij ook boekenkasten vol geworden en nog steeds vind ik dat prachtig! In elke kamer van ons huis staan wel ergens boeken, de meeste in de woonkamer. Woonkamers met zo’n gigantische boekenwand, helemaal om een deur heen gebouwd: ik kan er bewonderend naar staren.

Door mijn werk kwam ik erachter dat lezen zoveel invloed heeft op de hele ontwikkeling van kinderen: de taalontwikkeling, de leesontwikkeling en vooral niet te vergeten: de sociaal-emotionele ontwikkeling!

Bibliotheken en (kinder)boekenwinkels

Zo kan ik ook enorm genieten van die prachtige, oude bibliotheken in kastelen en kloosters, waar laddertjes gebruikt moeten worden om bij de bovenste plank te kunnen. De bibliotheek in Praag heeft wel de meeste indruk op mij gemaakt: naast boeken stonden er reusachtige wereldbollen en waren er boeken met mos bekleed. Geweldig!

Inmiddels heb ik ook een gigantische bibliotheek aan digitale boeken verzameld en lees ik regelmatig op mijn e-reader. Dat is ook prima, maar het kan niet tippen aan het ‘echte’, fysieke boek, dat je kunt voelen, waar je in terug kunt zoeken en vooruit kunt bladeren. Lekker praktisch is het wel, zo’n e-reader, vooral als je op pad bent; je stopt hem zo even in je tas en hij weegt vrijwel niets. Past altijd!

En nog steeds kan ik geen boekenwinkel voorbij lopen, zelfs in het buitenland niet, ondanks de andere taal. En bij kinderboekenwinkels smelt ik helemaal… In Deventer, Arnhem en Nijmegen heb ik ze dikwijls bezocht, in elke provincie zijn er enkele te vinden.

Leesplezier

Op de lagere school en de eerste jaren van de middelbare school kon ik uren lezen: in mijn bed, in de auto, gewoon op de bank… ik kon me compleet verliezen in een boek, urenlang. Dat heerlijke gevoel om helemaal op te gaan in een goed geschreven verhaal kan ik nu nog

hebben, wanneer ik een goed boek lees. De liefde bekoelde behoorlijk toen ik moest lezen voor ‘de lijst’, voor Nederlands, Duits en Engels.

Megaveel boeken heb ik destijds gelezen, lang niet allemaal boeken die ik graag wilde lezen, maar ook omdat bepaalde genres gelezen móesten worden. Als ik nu de lijst bij mijn dochter zie, vind ik hem wel beperkt; de keus is een stuk minder dan vroeger. Helpt dit nu mee om de motivatie voor lezen te vergroten? Ik vraag het mij af… Kunnen we niet iets anders verzinnen dan de verplichte boekenlijst? Is die op deze manier persé noodzakelijk? Kunnen we het niet op andere manier inkleden? Ik vermoed dat we de motivatie om te lezen behoorlijk ‘de kop indrukken’ met deze lijsten.

Mijn kinderen heb ik de liefde voor boeken ook proberen mee te geven: toen ze nog maar een paar weken waren, zette ik ze tegen mij aan op schoot en begon ik Nijntjes voor te lezen: de heldere kleuren, de cadans van de tekst op rijm; zo klein als ze waren, leken ze er al door gefascineerd. Gedurende hun hele jeugd heb ik hen voorgelezen: toen ze klein waren, vaak meerdere keren per dag, gewoon omdat het zo gezellig was, dicht bij elkaar en samen genieten van een mooi verhaal.

De boeken van Max Veldhuis over ‘Kikker’, de boeken van Ingrid en Dieter Schubert met prachtige illustraties, ze staan nog steeds in onze boekenkast. Ik vond altijd wel een excuus om een mooi prentenboek aan te schaffen. En ik liet geen gelegenheid voorbij gaan om mijn kinderen een boek te geven: de verjaardag, De Kinderboekenweek, Sinterklaas…. Minimaal drie keer per jaar kregen ze een eigen boek en daarnaast bezochten we zeer regelmatig de bibliotheek.

Blijven voorlezen

Naarmate mijn dochter en zoon ouder werden, ben ik blijven voorlezen in allerlei jeugdboeken. Zo heb ik ze de meeste delen van Harry Potter voorgeschoteld, meestal voordat ze gingen slapen. Gezien de avonturen die deze man beleefde, was dat op twee fronten niet altijd een handig tijdstip: zijn avonturen waren nogal eens duister van aard én meestal duurde het voorlezen zo lang, dat ze eigenlijk te laat gingen slapen. Ik las vaak voor totdat het weer ‘veilig’ was in de wereld van Harry en mijn kinderen gerust hun nachtrust konden pakken.

Liefde voor lezen… ook als het lastig is

Als je eenmaal gegrepen bent door boeken, laten ze je niet meer los. In bepaalde periodes van je leven kan het lezen even wat minder zijn, maar de drempel om een boek te pakken, eraan te snuffelen en het vervolgens te lezen, rond te kijken in boekenwinkels en mooie bibliotheken: dat blijft!

En die liefde voor boeken kun je ook ontwikkelen als je moeite hebt met lezen of als er veel onrust in je is: voorlezen blijft fijn, het liefst door één van je ouders, omdat het zo ontzettend knus is samen. En als het zelf lezen lastig blijft, bestaat intussen gelukkig de mogelijkheid om de boeken te beluisteren, zodat je kunt ‘verdwalen in een boek’ en heerlijk meegezogen wordt naar een heel andere wereld!